Szklane pojemniki przeznaczone do celów farmaceutycznych są projektowane z myślą o bezpośredniej interakcji z produktami leczniczymi. Rodzaje szkła stosowanego w tych pojemnikach dzielą się na dwie kategorie: szkło borokrzemowe, znane również jako szkło neutralne, oraz szkło sodowo-wapniowo-krzemionkowe. Szkło borokrzemowe charakteryzuje się składem bogatym w tlenek boru, tlenek glinu oraz tlenki metali alkalicznych lub ziem alkalicznych, co przyczynia się do jego wyjątkowej odporności hydrolitycznej i ogromnej odporności na szoki termiczne. Ze względu na swoje właściwości ten rodzaj szkła jest uznawany za typ I. 

Z drugiej strony, szkło sodowo-krzemionkowe, odmiana szkła krzemionkowego, składa się głównie z tlenków metali alkalicznych, zwłaszcza tlenku sodu i tlenków metali ziem alkalicznych, a mianowicie tlenku wapnia. Nieodłączny skład chemiczny tego szkła zapewnia mu umiarkowany poziom odporności hydrolitycznej, klasyfikując je jako typ III. Jednak obróbka wewnętrznej powierzchni pojemników ze szkła sodowo-wapniowo-krzemionkowego zwiększa ich odporność hydrolityczną, podnosząc je do klasyfikacji typu II.